Nadat ze vertrokken waren, besefte ik dat het nog niet voorbij was. Tijdens het sorteren van mijn papieren vond ik een cruciaal document: de schuldbekentenis voor de 40.000 dollar die ik had voorgeschoten voor de aankoop van hun huis. Een officiële lening, inclusief rente, met het huis als onderpand.
Ze hadden het huis verkocht zonder mij mijn geld terug te geven.
De volgende dag had ik een afspraak met de advocaat die de aankoop had afgehandeld. De opties waren duidelijk: contractbreuk, onrechtmatige toe-eigening, en mogelijk een civiele procedure.
Ik aarzelde. Ik wilde mijn zoon niet kapotmaken. Maar ik wilde ook niet langer medeplichtig zijn.
Ik heb de procedure in gang gezet.
De reactie was onmiddellijk. Terrence belde me, helemaal overstuur. Lennox, van haar kant, voerde de druk op, zette de scènes in scène en kwam zelfs weer bij me thuis opdagen. Ik heb voor de tweede keer de politie gebeld.
Het onderzoek dat mijn advocaat vervolgens uitvoerde, bracht de omvang van de manipulatie aan het licht: een buitenechtelijke affaire gefinancierd met het geld van mijn zoon, valse investeringen, een patroon dat zich herhaalde bij voormalige partners.
Toen Terrence eindelijk toegang kreeg tot het bewijsmateriaal, brak er iets in hem. Hij stopte met haar te verdedigen.
Hij heeft een scheiding aangevraagd.
In de rechtbank werden de feiten methodisch gepresenteerd: de schuld, de verkoop van het pand, de onrechtmatige uitgaven en de fysieke mishandeling. De uitspraak was definitief: een vonnis waarin volledige terugbetaling, inclusief rente en kosten, werd bevolen, en het dossier werd doorgestuurd naar de officier van justitie.
