En toen, op een dag, na weer een pijnlijke episode, veranderde haar man echt. Hij is rustiger, beheerster, meer betrokken bij hun dagelijks leven. Van buitenaf leek alles eindelijk in vrede te zijn. Maar vanbinnen was er iets gebarsten. Dit is een van de meest complexe paradoxen om te begrijpen: ja, je kunt iemands inspanningen herkennen… terwijl hij niet langer dezelfde intensiteit voelde.
De jaren laten hun sporen achter, zelfs als we besluiten te vergeven. Liefde daarentegen vervaagt soms niet plotseling, maar door opeenvolgende kleine wonden, gebroken beloften, momenten waarop we niet gehoord zijn.
Wanneer er een externe hoop komt… en stelt dan op zijn beurt teleur
