Op een gegeven moment in zijn leven verscheen er een andere man: vriendelijk, attent, geruststellend. Ze zag het als een steun, een verademing. Maar deze relatie bleek ook teleurstellend: achter de mooie woorden zat een interesse die ver verwijderd was van de oprechte genegenheid waarop ze had gehoopt.
Deze teleurstelling veroorzaakte geen chaos; Ze bevestigde simpelweg wat ze al wist: haar hart had rust nodig, meer dan beloften.
Terugkerend, maar anders.
Vandaag is ze weer bij haar man. Niet zoals op de eerste dag, maar in een vorm van zachte stabiliteit, gekozen voor hun kind en voor een dagelijks leven dat nu verantwoordelijker en sereen is. Hij is echt geëvolueerd, hij is zorgzaam, en zij herkent hem.
Maar ze zegt het met volle helderheid: zelfs als alles goed gaat, zijn er nog steeds dieptepunten. Ruimtes waar liefde niet zo makkelijk terugkomt als we zouden willen. Geen woede, geen wrok… alleen een detachement dat voortkwam uit jaren die te zwaar waren.
Voordat je een afstandelijke vrouw beoordeelt, stel jezelf de echte vraag
