Veel mensen kunnen nog zelfstandig lopen, maar zijn een paar maanden later al afhankelijk van een rolstoel. Het lichaam veroudert sneller als het niet gebruikt wordt. Actief blijven is niet alleen een vorm van lichaamsbeweging, het is ook een manier om je vrijheid te behouden tijdens het leven.
5. Privacy wordt een luxe.
In een verpleeghuis is privacy vrijwel verdwenen. Het delen van een kamer, hulp bij het wassen of aankleden en het feit dat personeel op elk moment binnen kan komen, kan iemands gevoel van waardigheid aantasten.
Zelfs met vriendelijke en professionele zorgverleners is het emotioneel moeilijk om voor je meest persoonlijke behoeften op anderen te vertrouwen. Je mist het simpele comfort van de deur dichtdoen, van alleen zijn met je gedachten. Na verloop van tijd begin je je minder een persoon en meer een patiënt te voelen.
6. 6. Vertrekken is niet zo eenvoudig als aankomen.
Veel mensen denken: « Als het me niet bevalt, ga ik gewoon weg. » Maar de realiteit is niet zo simpel. Je oude huis is er misschien niet meer, je bezittingen zijn weggegeven, je lichaam is zwakker, je financiën zijn sterker.
Er is nog een valkuil: emotionele afhankelijkheid. Verpleeghuizen zijn erop gericht om je te behoeden voor het nemen van beslissingen, en na een tijdje begint die vrijheid zelf angstaanjagend te voelen. Vertrekken vergt energie, steun en moed. Vraag jezelf daarom af – voordat je erheen verhuist – of dit echt je enige optie is, of gewoon de gemakkelijkste.
