Osteoporose wordt vaak een “stille botziekte” genoemd, omdat ze jarenlang kan evolueren zonder duidelijke klachten. Toch is het een van de meest voorkomende aandoeningen bij oudere volwassenen, met name bij vrouwen na de menopauze. De ziekte tast de botstructuur aan, waardoor de botten geleidelijk brozer worden en gemakkelijker breken. Omdat de symptomen meestal subtiel beginnen, wordt osteoporose vaak pas vastgesteld nadat er al een breuk heeft plaatsgevonden.
Het vroegtijdig herkennen van signalen is daarom essentieel. Hoe eerder je de ontwikkeling opmerkt, hoe beter je preventieve maatregelen kunt nemen om de botdichtheid te behouden. Osteoporose ontstaat stilletjes, maar de gevolgen kunnen ingrijpend zijn: fracturen aan heup, rug of pols kunnen de mobiliteit beperken en het dagelijks leven beïnvloeden. Door meer inzicht te hebben in de risicofactoren en vroege waarschuwingssignalen, kun je actief bijdragen aan een sterk skelet.
Vroege symptomen van osteoporose
In de beginfase geeft osteoporose nauwelijks duidelijke signalen af. Toch zijn er symptomen die erop kunnen wijzen dat de botten langzaam verzwakken. Deze veranderingen ontstaan meestal niet van de ene dag op de andere, maar ontwikkelen zich geleidelijk. Alertheid op deze subtiele tekenen helpt om tijdig medisch advies in te winnen.
Rugpijn of plotselinge rugproblemen
Compressiefracturen van de wervels kunnen onverwachte rugpijn veroorzaken. Dit type pijn wordt vaak omschreven als scherp of dof, en kan ontstaan zonder zware fysieke inspanning. Voor veel mensen is dit de eerste aanwijzing dat hun botten minder sterk zijn dan voorheen.
Verlies van lengte
Een geleidelijk verlies van 2–3 centimeter of meer kan duiden op afname van botmassa in de wervelkolom. Door het inzakken van wervels vermindert de totale lichaamslengte merkbaar. Het verschil valt vaak op wanneer kleding anders valt of wanneer iemand opmerkt “korter te lijken”.
