Sirenes loeiden in de verte en werden luider, blauwe en rode lichten flikkerden over de slaapkamermuren.
« Het is voorbij, Sienna, » zei Logan, plotseling uitgeput. Hij liet haar polsen los en deed een stap achteruit. « Het spel eindigde op het moment dat je haar aanraakte. »
Ze draaide zich naar het raam en keek hoe de patrouillewagens de oprit overspoelden. Haar schouders zakten. Het felle, gepolijste beeld dat ze aan de wereld toonde, vervaagde ineens, waardoor iemand kleiner, bozer en leger achterbleef.
Ze zakte op de grond en begon te snikken—niet uit spijt, maar uit frustratie over het verliezen.
Logan draaide zich om naar het bed en trok het kussen voorzichtig van Helens gezicht weg. Ze hapte naar adem, haar borst hijgde op en neer, haar longen vochten om lucht.
« Mam, ik ben hier, » fluisterde hij, terwijl hij over haar heen boog. Zijn eigen bloed droop op de knisperige lakens. « Adem gewoon. Alsjeblieft, adem gewoon. »
Helen knipperde naar hem op, tranen in haar ogen. « Ik wist dat je niet echt was weggegaan, » fluisterde ze, haar stem dun maar zeker. « Ik wist dat mijn jongen terug zou komen. »
Hij legde zijn voorhoofd tegen het hare, zijn eigen tranen stroomden eindelijk. « Het spijt me zo, mam. Ik had eerder moeten luisteren. »
De Kosten en de Tweede Kans
Het huis vulde zich met uniformen en riep bevelen. Agenten vonden Tyler half bewusteloos in de keuken, Wallace smekend in de gang, en Sienna zittend op de vloer, mascara op haar gezicht, polsen wachtend op de boeien.
De ambulancemedewerkers controleerden Logans wonden en stonden erop dat hij hechtingen nodig had, maar hij richtte ze eerst op Helen.
« Help haar, » zei hij. « Ze heeft te veel medicatie gehad en haar hart is zwak. Breng haar naar St. Andrew’s. Ik ga met haar mee. »
« Meneer, uw arm— »
« Het komt wel goed, » zei hij. « Zorg gewoon voor mijn moeder. »
Toen ze Sienna in boeien langs hem reden, pauzeerde ze.
« Ik gaf ooit om je, » zei ze, haar stem laag, alsof ze een laatste onderhandelingsmiddel aanbood. « Aan het begin. »
« Nee, » antwoordde Logan kalm. « Je gaf om winnen. Dat is een verschil. »
