De hoofdpersoon van het gerecht is de osso buco, een snede die uit de schacht wordt verkregen en overeenkomt met het achterste deel van het scheenbeen rond het bot. Het wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van mif, wat vet, smaak en consistentie geeft, en is geschikt voor langdurig en gestoofd koken, waardoor het vlees mals en sappig wordt: traditioneel wordt het altijd verrijkt met gremolada, een mengsel van fijngehakte knoflook, peterselie en citroenrasp, en wordt meestal vergezeld door een Milanese risotto of aardappelpuree.op tafel brengen is niet moeilijk en vereist slechts wat geduld, maar vooral ingrediënten van uitstekende kwaliteit: bak eerst de selderij, wortels en ui met een klodder boter en een beetje olie, bak en snijd dan de schenkelen en smeer ze licht over de randen en bloem. Meng daarna met de witte wijn en kruid met een paar scheppen goede zelfgemaakte
vleesbouillon. Het resultaat is een sappig gerecht met een dikke en aromatische saus, perfect als tweede gang voor lunch of diner met speciale gasten. We gebruikten kalfs-osso buco, dat is zachter en waardevoller, maar je kunt ook kiezen voor rundvlees of kalkoen. Als je wilt, kun je de saus kruiden met een laurierblad en de tomaat weglaten voor een eenvoudige versie: succes is altijd gegarandeerd.
