Tien miljoen. Voor dat bedrag probeerde Jace mij en ons kind te vermoorden. Zeven jaar huwelijk—gereduceerd tot niets.
Ysolde, achtentwintig, had Jace ontmoet op een farmaceutische conferentie. Samen, met hun medische kennis, planden ze wat volgens hen de perfecte misdaad zou zijn. Maar zodra ze werden gearresteerd, stortte hun loyaliteit onmiddellijk in.
« Het was jouw idee! » riep Jace.
« Je wilde het verzekeringsgeld! » schreeuwde Ysolde terug.
De agent stond op. « Uw man zal worden aangeklaagd voor poging tot moord, verzekeringsfraude en drugsvervalsing. De verpleegkundige wordt als medeplichtige aangeklaagd. Jij en je dochter zullen beschermd worden. »
Ik boog dankbaar en trok Nira dicht tegen me aan. Zonder haar zou ik niet leven.
De agent glimlachte zacht naar haar. « Wat je deed was ongelooflijk moedig. »
Nira bloosde en liet haar ogen zakken.
Het proces duurde vier maanden. Ik getuigde, mijn stem trillend maar vastberaden. Elke foto, video en opname die Nira maakte, werd de ruggengraat van de zaak.
Jace werd veroordeeld tot vijfentwintig jaar. Ysolde kreeg vijftien. Hun beroepen werden afgewezen.
De laatste keer dat ik Jace in de rechtszaal zag, zag hij er leeg uit—zijn ogen leeg. Toen onze blikken elkaar ontmoetten, leek hij iets te willen zeggen, maar draaide zich in plaats daarvan om. Ik voelde niets. Hij was al uit mijn leven verdwenen.
