De volgende ochtend, om 8:30 uur, ging mijn telefoon. Ik was ontbijt aan het maken toen Amanda’s naam op het scherm verscheen. Ik laat hem rinkelen. Maar goed. Uiteindelijk ben ik gestopt.
« Wat heb je gedaan? » Zijn stem was hoog, paniekerig, alsof ik hem nog nooit had gehoord.
« Hallo, Amanda. Wat is er aan de hand?
— De Academie van Sint-Augustinus heeft gebeld. Ze zeggen dat de financiering voor beurzen voor mijn drie kinderen is ingetrokken. Weet je daar iets van?
Ik schonk langzaam mijn koffie in.
« Waarom zou ik iets weten over de studiebeurzen van uw kinderen? »
« Omdat… Ze stopte abrupt. Wachten. Deze anonieme donateur die vier jaar lang 70% van het collegegeld betaalde… Jij was het.
« Ik weet niet waar je het over hebt, » antwoordde ik kalm.
« Speel dat niet. » St. Augustine kost $45.000 per kind per jaar. We kunnen het ons niet veroorloven zonder deze hulp. Zij zeiden dat de financiering onmiddellijk werd ingetrokken.
« Het is jammer, » zei ik, terwijl ik een slok koffie nam. Heb je overwogen om naar een openbare school te gaan? Ik heb gehoord dat ze uitstekende gespecialiseerde programma’s hebben.
Er volgde een lange stilte.
« Het gaat over gisteren, nietwaar? » zei ze uiteindelijk. Van wat ik zei over Alex.
« Ik kan me niet herinneren dat je iets bijzonders hebt gezegd.
Ik loog zonder aarzeling.
« Ik was gewoon eerlijk, » zei ze. Ik probeerde je realistische verwachtingen te geven.
« En ik ben realistisch over mijn financiële verwachtingen, » antwoordde ik. Ik realiseerde me dat ik bewuster moest zijn van hoe ik mijn middelen verdeel. Trouwens, ik heb ook de maandelijkse overboekingen naar jouw rekening geannuleerd.
— De… $5.000? mompelde ze.
« Ja. » De $5.000 die ik de afgelopen drie jaar elke maand heb betaald. In totaal ongeveer $180.000. Ik heb precieze metingen indien nodig.
« Maar dat geld was— » We dachten dat het…
« De erfenis van een grootmoeder? » Een fonds? Nee, Amanda. Ik was het. Mijn zus helpen die klaagde over de kosten van privéscholen, de moeilijke levensstandaard om te onderhouden, Gregs onvoldoende salaris.
Ik hoorde haar zwaar ademen.
« En nog één ding, » voegde ik eraan toe. Ik heb ook het lidmaatschap van de country club opgezegd die ik voor het hele gezin betaalde. Ongeveer $15.000 per jaar. Je zult zeker zelf een oplossing kunnen vinden.
« Dat kun je niet doen, » zei ze, zonder echte overtuiging.
« Ja. » Net zoals je niet eindeloos op hulp kunt wachten als je iemands kind met minachting behandelt.
« Ik heb het nooit gewild… » Alex is een brave jongen, ik wilde gewoon…
« Gewoon eerlijk zijn? » Realistisch? Interessant hoe eerlijkheid altijd dezelfde kant op gaat bij ons.
Er werd op mijn deur geklopt. Mijn moeder stond in het gangpad.
« Amanda, ik moet je verlaten. » Succes met school. Ze zeggen dat het publiek erg inclusief is.
Ik heb gehakt.
