« Trouwens, het lijkt erop dat jouw strategie bijwerkingen heeft. Het bedrijf in de South Plaza annuleerde verschillende leverancierscontracten. Een van hen was met Dawn Salazar, je schoondochter. »
Ik heb niets gezegd. Ik knikte alleen maar en ging verder met het bekijken van andere documenten. Maar vanbinnen voelde ik iets dat op tevredenheid leek.
Het was nog geen wraak. Het was gerechtigheid. Het was het universum dat zich aanpaste, onverdiende privileges wegnam, de weegschaal in balans bracht.
Weken gingen voorbij. Ik bleef in het hotel wonen, studeerde, leerde, transformeerde.
Ik heb me ingeschreven voor een online cursus vastgoedbeheer. Ik las boeken over persoonlijke financiën waar ik nooit tijd voor had gehad. Ik ontmoette andere eigenaren van onroerend goed die Roger kende, luisterde naar hun verhalen en nam hun ervaring in me op.
Op een middag, terwijl ik koffie dronk op het hotelterras, belde Roger me.
« Mevrouw Salazar, er is een situatie waar u van moet weten. Uw zoon, Robert, heeft een hoorzitting aangevraagd bij het beheer van het gebouw. Hij loopt twee maanden achter met de huur. Volgens het standaardbeleid hebben wij het recht om een uitzettingsprocedure te starten. »
« Hoeveel is hij verschuldigd? »
« In totaal vijfduizend, plus boetes voor te late betalingen. Zesduizend tweehonderd in totaal. »
Zesduizend tweehonderd dollar. Ik had het kunnen betalen met het geld dat ik op dat moment in mijn tas had.
« Ga door met de ontruiming, volgens alle juridische protocollen, » zei ik.
« Natuurlijk. Weet je het zeker? Zodra we beginnen, is het proces openbaar. Het wordt ingediend bij de rechtbank. Het zal op zijn kredietgeschiedenis verschijnen. »
« Ik weet het volkomen zeker. »
Die nacht kon ik niet slapen—niet uit schuldgevoel of spijt, maar door een complexe mix van emoties die ik niet wist te benoemen.
Ik stond voor de badkamerspiegel en keek naar de vrouw die terugstaarde. Ze leek niet meer op degene die twee maanden geleden bij Rogers kantoor was aangekomen. Deze vrouw had rechte schouders, een vaste blik, een kaak die vastberaden was. Deze vrouw heeft niet gesmeekt. Ze bood geen excuses aan voor haar bestaan.
