Javier onderbrak haar beleefd:
« Mevrouw, ik raad u aan kalm te blijven. Alles wordt genoteerd. »
ALLEEN VOOR ILLUSTRATIEVE DOELEINDEN
Daniel werd gevraagd opzij te stappen voor een privégesprek. Laura zat naast me op de bank, licht trillend. Ik legde mijn mantel over zijn schouders. Voor het eerst in lange tijd lichtte zijn gezicht op van een opluchting vermengd met angst, maar heel echt.
« Ik wilde hier niet op komen, » fluisterde ze.
« Ik weet het, » zei ik. « Maar je hoeft dit niet meer alleen te doen. »
Die middag werd Daniel gevraagd het huis tijdelijk te verlaten terwijl de situatie werd herzien. Er werden beschermende maatregelen genomen. Margaret vertrok woedend en stond erop dat het nog niet voorbij was.
Toen de deur eindelijk dichtviel, viel er weer stilte in het huis.
Laura haalde diep adem, alsof ze eindelijk weer kon ademen.
« Ik dacht dat niemand me zou geloven, » zegt ze.
« Ik geloof je nog steeds, » antwoordde ik.
