Het ontwaken
In de toiletten van het restaurant keek ik naar mezelf in de spiegel. Ik zag een vrouw die uitgeput was, maar helder bij bewustzijn. Een vrouw die het net begreep.
Ik heb een reisapp geopend. Een eersteklas ticket naar Parijs, middernachtvlucht. Hij betaalde met zijn creditcard, degene die hij me had gegeven « voor het geval dat ».
Ik bevestigde zonder te trillen.
Toen ik landde, was mijn telefoon overvol: gemiste oproepen, boze berichten, groeiende paniek. Ik heb niemand geantwoord.
Parijs verwelkomde me vroeg in de ochtend, zonder veel ophef. Een stad die wakker werd, onverschillig tegenover mijn verleden. Ik nam een taxi, vond een klein hotel, zette mijn koffer neer.
Voor het eerst in jaren ademde ik.
Wat mij is afgenomen
Toevallig, of uit noodzaak, ontmoette ik een oude vriend van de kookschool. Zij was degene die me de waarheid leerde: baanaanbiedingen die ik nooit had gekregen. Telefoontjes die mijn man voor mij had beantwoord. Kansen die hij had afgewezen zonder het mij te vertellen.
Ik begreep dat mijn afstand doen nooit een keuze was geweest.
Het mes dat ik in mijn hand hield, de eerste keer dat ik terugging naar een professionele keuken in Parijs, trilde niet. Mijn gebaren waren veilig. De herinnering aan het lichaam was niets vergeten.
