Die dag begon ik naar antwoorden te zoeken.
De documenten die ik vond vertelden een totaal ander verhaal dan het document dat mij was verkocht. Mallerie was nooit berooid geweest. Haar scheiding had haar bijna $200.000 opgeleverd, plus $3.000 aan maandelijkse pensioen. Ze had ook een huis verkocht voor meer dan $400.000 kort voordat ze bij mij introk.
Ze had nooit geld tekortgekomen. Ze had gelogen.
Diezelfde avond kwam Derek stiekem bij me langs. Beschaamd, maar eerlijk vertelde hij me alles: de bruiloft was onderdeel van een plan. Zijn moeder had al maanden een relatie met iemand anders, een man genaamd Marcus, die zou intrekken zodra ik was uitgezet. Ze was van plan snel te scheiden en het appartement te houden, overtuigd dat ik berooid was.
Wat ze niet wist, was dat ik niet zomaar een conciërge zonder spaargeld was, maar ook eigenaar van een gebouw dat naar schatting bijna drie miljoen dollar kostte.
De volgende dag, vergezeld door mijn advocaat, ging ik weer op zijn deur kloppen. Ik legde de eigendomsaktes, belastingoverzichten en juridische documenten die ze had ondertekend zonder ze goed te lezen voor haar neergelegd. Daaronder een huwelijkse voorwaarden die haar elk recht op mijn eigendommen ontnamen in geval van fraude.
Haar gezicht verging toen ze het begreep.
Maar het verhaal eindigde daar niet. In het nauw gedreven diende Mallerie een tegenvordering in via de rechtbank, diende een valse klacht in en verkreeg een tijdelijk straatverbod. Ondertussen dacht ze dat de man die manipulatief was… manipuleerde haar op zijn beurt.
Marcus was geen succesvolle ondernemer. Hij was een recidivist, gespecialiseerd in romantische oplichterijen. Door hem overtuigd, maakte Mallerie al haar spaargeld over op een offshore rekening die ze nooit meer zou zien.
Derek, die de ernst van de situatie begreep, waarschuwde de politie en nam compromitterende gesprekken op. De oplichter en Jake waren zelfs van plan om een paar oudere bewoners uit het gebouw te beroven.
De politie greep op tijd in.
