Benjamin kwam thuis met bloemen, kuste me bij de deur, vertelde me hoe gelukkig hij was met mij. We woonden in zijn ouderlijk huis aan Maple Street, met zijn witte zuilen en een verzorgd gazon.
« Je hoeft je geen zorgen te maken over geld, » zei hij op een avond tegen me. « Ik verdien genoeg voor ons allebei. Focus op het huis. »
Ik hield van mijn baan in marketing. Maar hij stond erop. Hij heeft mijn salaris geminimaliseerd, me overtuigd dat ik gelukkiger thuis zou zijn. Uiteindelijk heb ik mijn baan opgezegd.
Beetje bij beetje nam hij alles onder controle. De rekeningen. Kaarten. Elke uitgave werd gecontroleerd. Elke bon geanalyseerd. In die tijd kocht hij dure pakken en lunchte hij in restaurants waar ik geen voet meer mocht zetten.
Dorothy voegde elke zondag meer toe. Ze bekritiseerde alles: het huis, de maaltijden, mijn kleren. En ze sprak vaak over Veronica Hayes, een interieurontwerpster « uit zo’n goede familie ».
Toen kwamen de mysterieuze telefoontjes. Late nachten. Leugens.
Op een dag vond ik een bonnetje in zijn zak. Een luxe restaurant. Diner voor twee. Champagne. Dessert. Die avond vertelde hij me dat hij laat werkte.
Ik heb hem niet geconfronteerd. Ik observeerde.
Ik volgde ze. Doordeweekse lunches. Diner voor twee. Zogenaamde zakenreizen. Ik zag Dorothy Veronica aanmoedigen bij de tennisclub. Ik begreep het: ze vervingen mij.
Maar Benjamin had een fout gemaakt. Hij dacht dat ik mezelf niet kon verdedigen.
Op een ochtend, terwijl hij weg was « in een vergadering », ging ik zijn kantoor binnen. Ik vond geheime bankrekeningen, schijnfirma’s, juridische documenten over het verbergen van bezittingen.
Een accountant-vriend bevestigde mijn vermoedens: witwassen van geld.
Ik heb contact opgenomen met de financiële brigade.
Twee maanden later was ik een officiële informant.
Ik heb opgenomen. Gefotografeerd. Gedocumenteerd. Alles.
Benjamin witwaste geld voor een crimineel netwerk. Hij gebruikte vastgoed als afdekking. En hij financierde zijn affaire met vuil geld.
Ik wist precies wanneer ik moest toeslaan.
De dag van de scheiding.
De dag dat hij dacht dat hij me aan het verpletteren was.
