Mijn man belde me plotseling.

« Waar ben je? »

« Bij mijn zus thuis, voor de verjaardag van mijn nichtje. »

« Ga meteen met onze dochter mee. »

« Wat? Waarvoor? »

« Doe het nu! »

De urgentie in zijn stem deed me rillen. Zonder na te denken greep ik Emma en rende naar de deur. Zodra ik in de auto stapte, zag ik iets absoluut ongelooflijks…

Een paar minuten eerder had mijn man, Daniel, me teruggebeld.

« Waar ben je? »

« Bij mijn zus. Het is Lily’s verjaardag, » antwoordde ik, terwijl ik de zesjarige Emma achter ballonnen aan zag rennen en lachend in de woonkamer.

Er is een zware stilte neergedaald.

« Ga onmiddellijk weg. Neem Emma mee en ga. »

Ik fronste. « Waar heb je het over? »

« Doe het, alsjeblieft, » drong hij aan. Zijn stem was niet autoritair, maar diep geterroriseerd.

Iets in zijn toon knoopte mijn maag. Ik stelde geen verdere vragen. Ik pakte Emma’s jas, nam verward afscheid van mijn zus en sleepte bijna mijn dochter de deur uit. protesteerde Emma, verdrietig dat ze de taart miste.

Zodra de deuren dichtsloegen, trilde mijn telefoon weer.

« Ben je goed begonnen? »

« Ja. We zitten in de auto. »

« Goed. Begin en draai je niet om. »

Voordat ik kon antwoorden, keek ik op… En toen zag ik het ondenkbare.

Twee politieauto’s remden plotseling voor het huis van mijn zus en blokkeerden de oprit. Agenten kwamen naar buiten met schreeuwende bevelen, wapens geheven. Buren verschenen op hun veranda, telefoons in de hand. De voordeur ging ter plekke open toen de politie binnenstormde.

Emma hapte naar adem, « Mama, wat is er aan de hand? »

Ik wist niet wat ik moest antwoorden. Mijn handen trilden zo erg dat ik moeite had om de sleutel om te draaien. Terwijl ik wegliep, zag ik een man in een donkere trui het huis uit worden gesleept, zijn handen op zijn rug geboeid, schreeuwend en worstelend.

Ik herkende hem meteen.

Het was Mark, de partner van mijn zus.

Mijn telefoon ging weer.

« Heb je het gezien? » fluisterde Daniel.

« Ja, » antwoordde ik met een lage stem.

« Dan moet je één ding weten… En je zult het niet leuk vinden. »

Toen begreep ik dat het geen willekeurige interventie was.

Mijn man wist dat dit zou gebeuren.