Deel II — De explosie
« Welke ‘mam’? Denk je dat ik het niet zie? Ze koos jou omdat je aardig bent! Makkelijk te hanteren! Omdat je een appartement in het centrum hebt! »
Maria voelde een brok in haar keel opkomen. Haar wangen brandden van schaamte en pijn.
« Weet je dat ze mij haar moeder noemde? » vroeg Galina. « Ze vroeg me hoeveel je verdient, of je haar kon onderhouden! »
« Dat is niet waar! » riep Maria’s moeder, terwijl ze op haar beurt opstond. « Ik heb nooit… »
« En jullie allemaal daar, aan het lachen? » Galina luisterde niet naar hen. « Het is geen bruiloft, het is een farce! Mijn zoon verdient beter! Niet dat… »
Een kristallen glas brak op de vloer. Een klein meisje, Dmitri’s nichtje, slaakte een angstige kreet.
« Mam, stop nu meteen! » Dmitri sloeg met zijn vuist op tafel en schudde het bestek door elkaar. « Genoeg is genoeg! »
« Ik stop als je eindelijk duidelijk ziet! Kijk naar zijn familie—ze wachten gewoon tot jij ze gaat verzorgen! »
Maria’s vader, normaal kalm en beheerst, stond langzaam op.
« Galina Petrovna, ik begrijp dat je je zorgen maakt om je zoon. Maar ik zal niet toestaan dat je mijn familie beledigt. »
« Wat een prachtige toespraak! » Galina hief haar armen in een theatrale beweging. « En wie gaat mijn zoon een nieuwe auto kopen? Denk je dat ik je gesprekken met je vrouw niet heb gehoord? »
Maria voelde tranen in haar ogen opwellen. De dag van het feest waar ze van had gedroomd, veranderde in een nachtmerrie.
« Mam… waarom doe je dit? » fluisterde Dmitri. « Waarom vernietig je alles? »
« Ben ik degene die vernietigt? Ik wil je gewoon redden! Galina pakte haar tas. « En jij… Ondankbaar! Ik heb je opgevoed, ik heb ‘s nachts niet geslapen, ik heb je alles gegeven. »
