In de buurt verspreidden zich gefluister. De IJskoningin van zaken dinerend met een arme man. Liefdadigheid? Een stunt?

Een ober grijnsde en vroeg zich af of Daniel kon betalen.

Voordat Daniel kon antwoorden, sprak Alara scherp:
« Breng nog twee borden. Zet alles op de Voss-bedrijfsrekening. »

Vernedering sloeg om in schok.

Toen lachte een vrouw aan een andere tafel luid.
« Ik dacht dat de Vosses alleen met de elite dineerden, niet met conciërges. »

Daniel liet zijn hoofd zakken.

Lily stond op, woedend.
« Mijn vader is beter dan jullie allemaal! »

Evan voegde zich bij haar.
« Hij glimlacht echt. »

Er brak iets in Alara.

Het moment werd verbroken toen haar assistente naar haar toe snelde, bleek van paniek.
« Er is een spoedvergadering van het bestuur. Iemand probeert je te verwijderen. Ze hebben schadelijk materiaal gelekt. »

Alara’s handen begonnen te trillen.

Daniel was al in beweging.

Hij mengde suiker door water en gaf het aan haar.
« Drink. Nu. »

Haar ademhaling werd rustiger.

« Waarom help je me? » fluisterde zelater.

 

« Omdat je kind je levend nodig heeft, » antwoordde Daniel eenvoudig.