De man sloot zijn zwangere vrouw op in de koelkast, in de veronderstelling dat niemand iets zou vermoeden… maar hij had geen idee wat er zou gebeuren. 

Anna werkte als chef-kok in een van de meest gerenommeerde restaurants van de stad.

Iedereen respecteerde haar, waardeerde haar en erkende haar vriendelijkheid en talent.

 

Toen ze ontdekte dat ze zwanger was, was ze dolgelukkig: na jaren wachten was het langverwachte wonder eindelijk daar.

Maar haar echtgenoot, een rijke zakenman, reageerde heel anders.

« We waren niet van plan een kind te krijgen, » zei hij geïrriteerd. « Ik heb problemen op mijn werk. »

‘Misschien,’ antwoordde Anna zachtjes, ‘maar dit kind is een geschenk van God. We moeten hem verwelkomen en liefhebben.’

Hij antwoordde niet, maar vanaf die dag werd hij koud, afstandelijk, bijna onherkenbaar.

Hij bracht steeds meer tijd op kantoor door, verloor zijn interesse in de gezondheid van zijn vrouw en leek te wachten tot ze uit zijn leven zou verdwijnen.

Maanden gingen voorbij. Anna bleef in de keuken werken en probeerde niet toe te geven aan verdriet.

Haar collega’s zeiden vaak tegen haar dat ze zichzelf overwerkte, maar zij glimlachte dan alleen maar:

— Ik voel me hier goed. Jullie zijn mijn familie. Op een avond, nadat het restaurant gesloten was, stond haar man plotseling in de deuropening toen ze wilde vertrekken.

‘Wat doe je hier?’ vroeg ze verbaasd. ‘Niets,’ antwoordde hij met een geforceerde glimlach.

 

Ik wilde mijn zwangere vrouw gewoon even naar huis brengen. Anna voelde haar hart sneller kloppen.

Voor het eerst in maanden sprak hij over hun kind. Zou alles misschien wel goedkomen?