Je maakt je bord enchiladas leeg en twee uur later voel je die bekende zwaarte — de droge mond, de tintelende vingers, het getal op je glucometer dat weer boven de 180 klimt. Je hebt de tortilla’s weggelaten, je neemt elke ochtend je pil, maar toch voelt je lichaam alsof het je verraadt. Het ergste is dat je toekijkt hoe je ouders en tantes dezelfde stille strijd doormaken, je afvragend of dit gewoon « hoe het leven is na 45. » Wat als de sterkste dagelijkse ondersteuning niet weer een duur medicijn was, maar dezelfde paarse ui die je al elke week op de markt koopt? Blijf bij me — de eenvoudige Mexicaanse grootmoedertruc die artsen verrast, wordt aan het einde van deze pagina onthuld.

Waarom paarse uien anders aanslaan na je 45e

Na 45 daalt de insulinegevoeligheid vanzelf, neemt de ontsteking toe en beginnen de bloedvaten stijf te worden. De Mexicaanse Nationale Gezondheidsenquête (ENSANUT 2024) toont nu aan dat meer dan 44 miljoen volwassenen prediabetes of diabetes hebben — de meesten zonder het zelf te weten.