ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT

Gedwongen te trouwen omdat ze blind was, onthulde ze een waarheid die haar vader niet kon verdragen

Het jonge meisje had de wereld nooit gezien. Toch voelde ze de hardheid ervan bij elke ademhaling.

Ze werd blind geboren, in een familie waar uiterlijk belangrijker was dan wat dan ook. Zijn twee zussen, mooi en opvallend, waren de trots van het huis. Hun uiterlijk werd bewonderd, hun glimlachen gevierd. Zij daarentegen werd als een vergissing gezien. Een last. Een gênante herinnering dat het leven niet altijd perfectie beloont.

Op vijfjarige leeftijd verloor ze haar moeder—de enige die haar hand vasthield en haar bleef vertellen dat duisternis de waarde van een mens niet afdoet. Na deze verdwijning veranderde zijn vader radicaal. Hij werd hard, afstandelijk, vooral tegenover haar.

Hij noemde haar nooit bij haar voornaam. Voor hem was zij gewoon « die ». Wanneer hij gasten ontving, sloot hij haar op in zijn kamer, beschaamd over haar blindheid, overtuigd dat ze de familie vervloekte.

De jaren gingen zo voorbij, in stilte en zelfverwijt, tot de dag dat ze eenentwintig jaar oud was.

De beslissing die zijn lot veranderde

Op een ochtend kwam zijn vader zijn kleine kamer binnen. Ze zat op haar bed en liet langzaam haar vingers over de opstaande stippen van een oud brailleboek glijden.

« Morgen ga je trouwen, » kondigde hij kortaf aan.

Ze verstijfde. De woorden leken onwerkelijk. Trouwen? Met wie?

« Met een arme jongeman op straat, » vervolgde hij. Jij bent blind, hij is arm. Een perfect passend huwelijk.

Ze voelde de grond onder zich begeven. Er werd hem geen keuze aangeboden. Zijn mening had nooit geteld.

De volgende dag ontvouwde alles zich met wrede snelheid. Een bescheiden ceremonie op de binnenplaats, een paar onverschillige getuigen, gedempte lach. Niemand beschreef haar het gezicht van de man met wie ze moest trouwen. Haar vader duwde haar simpelweg naar zich toe en beval haar zijn hand vast te nemen.

Om hen heen barstten er geruchten los:

« Een blinde vrouw en een arme vrouw… Wat een stel. »

Na de ceremonie legde haar vader een klein zakje met kleren in haar handen, duwde haar nogmaals naar de jonge man toe en zei:

« Vanaf nu is zij je vrouw en jouw probleem. Doe ermee wat je wilt.

Als je wilt doorgaan, klik op de knop onder de advertentie ⤵️

Advertentie
ADVERTISEMENT

Laisser un commentaire