Deze basis voor zoete deegbereidingen – de klassieke pasta frolla Milano – is ideaal voor het maken van taarten, koekjes, tartelettes en allerlei andere gebakjes. Het is een zacht, soepel deeg dat door zijn uitgebalanceerde verhouding tussen boter, suiker en bloem heerlijk bros en smaakvol wordt na het bakken. Met een paar eenvoudige tips krijg je telkens een perfect resultaat, precies zoals meester-patissiers het maken.
De toevoeging van vanille, citroenschil en een vleugje honing geeft dit deeg een subtiele aroma en een natuurlijke zoetheid, zonder te overheersen. Omdat het deeg niet te lang gemengd mag worden, behoudt het zijn fijne structuur en blijft het na het bakken mooi krokant en licht.
Ingrediënten
- 300 g tarwebloem type 00 (zwakke bloem)
- 200 g zachte boter
- 75 g poedersuiker
- 40 g acaciahoning
- 4 g water
- 1 eidooier
- 1 vanillestokje (merg eruit geschraapt)
- 2 g fijn zout
- Geraspte schil van een halve citroen (alleen het gele deel)
Bereiding
Maak het deeg
Doe de zachte boter in kleine stukjes in de kom van een keukenmachine met de platte menghaak. De boter moet echt zacht zijn, zodat ze zich vlot mengt met de suiker zonder dat er klontjes blijven. Voeg de poedersuiker en de honing toe en meng op lage snelheid tot alles net goed is opgenomen. Let erop dat je niet te lang mengt: een te lang gemengd deeg kan later te stevig of taai worden.
Vloeibare ingrediënten toevoegen
Los het zout op in een theelepel water en giet dit bij het botermengsel. Dit helpt het zout gelijkmatig door het deeg te verdelen. Voeg nu de eidooier toe, samen met het vanillemerg en de citroenschil. Meng opnieuw kort op lage snelheid tot alles mooi is vermengd.
De bloem toevoegen
Voeg tot slot de bloem toe. Meng nu zo kort mogelijk, alleen totdat het deeg samenkomt. Pasta frolla blijft het lekkerst wanneer het deeg niet te veel wordt bewerkt: zo blijft het bros en luchtig na het bakken. Zodra het deeg een samenhangende bal vormt, stop je met mengen.
Wikkel het deeg in folie en laat het minstens 1 uur rusten in de koelkast. Rust zorgt ervoor dat de boter weer steviger wordt en dat de gluten in de bloem tot rust komen, wat later zorgt voor een mooi, gelijkmatig resultaat.
