Toen de gerechtsdeurwaarder het zaaknummer afriep, werd het stil in de hele rechtszaal.
“ Zaak 14-CV-9921: Henry en Margaret Dalton versus de Dalton-zonen Michael, Aaron en Travis. ”
Mensen fluisterden. Zelfs de rechter keek over zijn bril heen naar de twee oudere figuren die langzaam oprezen uit de voorste rij.
Henry Dalton was negentig jaar oud, botten zo dun als twijgjes onder zijn pak. Zijn vrouw Margaret, eenennegentig, bewoog langzamer, maar met verrassende regelmaat. Hun zilveren haar ving het tl-licht als halo’s.
Iedereen had het verhaal inmiddels wel gehoord.
Drie volwassen zonen.
Een landgoed van vier hectare ter waarde van miljoenen.
En ouders die op bijna honderdjarige leeftijd voor de rechter werden gesleept.
Hun oudste zoon, Michael , stond arrogant aan zijn tafel. Naast hem zaten zijn broers: Aaron , met opeengeklemde kaken, en Travis , met koude ogen. Alle drie leken ze op wolven die hun prooi omsingelden.
De rechter schraapte zijn keel.
« Oké. De eisers – jullie drie – klagen jullie eigen ouders aan voor de overdracht van hun land aan jullie. Klopt dat? »
« Ja, Edelachtbare, » zei Michael kalm. « Wij vinden dat we recht hebben op de eigendommen die zij bezitten. »
De rechter wendde zich tot Henry en Margaret.
« En jij? Begrijp jij waarom je hier bent? »
Henry knikte zwakjes. Margaret kneep in zijn hand.
« Ja, Edelachtbare, » zei ze zachtjes. « We begrijpen… meer dan ze denken. »
De zonen grijnsden. Ze dachten dat het oude echtpaar het zou opgeven. Hoe konden twee zwakke ouders het opnemen tegen drie volwassen mannen, drie advocaten en een berg papierwerk?
Maar niemand wist wat er ging gebeuren.
Zelfs de rechter niet.
DE ARGUMENTEN
Michaels advocaat begon een lange, gelikte monoloog:
« De Dalton-zonen hebben in dit land geïnvesteerd. Ze hebben er hun hele jeugd aan gewerkt. Ze hebben het recht om te erven wat van nature van hen zou zijn geweest… »
Margaret deinsde terug. De advocaat merkte het niet.
« En gezien hun hoge leeftijd, » vervolgde hij, « zijn meneer en mevrouw Dalton niet langer in staat dit landgoed te onderhouden of te beheren. De rechten zouden moeten worden overgedragen… »
« Genoeg, » zei de rechter scherp. « Laat me de verdachten horen. »
Iedereen draaide zich naar het oude echtpaar.
