Mijn moeder verliet me voor een andere man toen ik 11 jaar oud was. Mijn vader heeft me opgevoed.

Vorige week belde ze me volkomen onverwacht op en vertelde me dat ze stervende was.

“Het zou heel veel voor me betekenen als ik in het huis kon blijven waar ik je heb opgevoed.”

Ik zei nee.

Gisteren stond de politie voor mijn deur en vertelde me dat mijn moeder de avond ervoor was overleden.

Even kon ik niet spreken.

Ik wist niet goed wat ik voelde: schuld, verdriet, woede of gewoon leegte.

De agent legde rustig uit dat mijn moeder mij als contactpersoon voor noodgevallen had opgegeven.