Drie dagen later begon ik te observeren. Om berekend te zijn. Om te leren.
En ik herinnerde me Josh Reynolds, Tylers partner. De discrete, precieze man, onlangs verlaten door zijn vrouw. Ook hij werd verraden.
Ik benaderde hem op een ochtend in een café waar hij altijd tegelijk kwam. Hij deed niet alsof hij verrast was.
« Je weet van Megan, » zei hij eenvoudig.
Ik wist het nu.
Josh had maandenlang Tylers inconsistente financiële beslissingen gedocumenteerd: offshore rekeningen, duistere afspraken, pogingen om hem uit hun gezamenlijke zaken te verdrijven. Tyler bereidde zich voor op zijn scheiding als financiële operatie.
We begrepen dat onze belangen samenkwamen.
Hoewel Tyler mij nog steeds zag als de volgzame vrouw, fotografeerde ik bankafschriften en verborgen documenten. Bijna twee miljoen dollar was in vijf jaar tijd verborgen. En Megan was niet zomaar een minnares: ze hielp hem actief.
De scheiding vond plaats in september. Het aanbod was beledigend. Maar ik speelde mijn rol perfect.
Stiekem werkte ik samen met een formidabele advocaat. In het openbaar had ik een incompetente advocaat ingehuurd om Tyler te troosten in zijn arrogantie.
Tijdens de hoorzitting huilde ik, gaf het op, tekende. Elke concessie was berekend. Elke regel van het contract beschermde mijn rechten zodra de fraude werd onthuld.
Ondertussen bereidde Josh zijn zet voor. Interne audit, spoedvergadering, onweerlegbaar bewijs.
Tyler zag niets aankomen.
