Toen kwam Kevin. Niet « een vriend ». Iemand die echt ambitieus was, met wie ze eindelijk in harmonie voelde. Ze zagen elkaar al maanden. Zijn familie wist het. Daarna deed ze haar ring af en gooide die naar me.
« Het is goedkoop, net als de rest. Kevin zou dat nooit hebben geloofd. »
Drie jaar gereduceerd tot niets in een paar zinnen.
Vreemd genoeg voelde ik niets. Geen woede, geen verdriet. Gewoon totale helderheid. Ik pakte de ring op—een witgouden ring met een diamant waarvoor ik vier maanden had gespaard—stopte hem in mijn zak, gaf de sleutel van het huis terug aan zijn vader en bedankte hem voor het avondeten. Ik vertrok zonder mezelf te verdedigen.
Zodra ik eruit was, stuurde ik Ray één briefje: « Geïmplementeerd. » Hij was er al voordat ik het einde van het gangpad bereikte.
Maandagochtend, nieuwe sloten. Fiona belde en schreef tientallen keren. Ik heb alles gehouden en daarna zijn nummer geblokkeerd. De verontschuldiging maakte snel plaats voor woede.
Ik ben de audit gestart. Gezamenlijke rekeningen, abonnementen, uitgaven. Dan de dienstverleners: gedeeltelijke terugbetalingen, boetes, schriftelijke voorwaarden. En dit bericht uit februari waarin ze de kosten verbonden accepteerde. Belangrijk bewijs.
Met Ray verzamelden we zijn spullen: twee plastic bakken. Drie jaar samenwonen samengevat in een paar kleren en een lelijk kussen.
Ik heb een verzoek ingediend bij de lokale rechtbank: zij was mij haar deel van de niet-restitueerbare kosten verschuldigd. Totaalbedrag: $1.247 plus kosten. Schoon dossier, bewijs bijgevoegd.
De intimidatie ging door via onbekende nummers. Toen probeerde ze naar mijn werk te komen door te doen alsof ze mijn verloofde was. Ik heb de niet-spoedpolitie gebeld. De agent feliciteerde me met mijn documentatie.
Twee weken later kwam de waarheid over Kevin naar buiten. Contacten gedurende acht maanden. Zijn vrouw ontdekte expliciete berichten en betaalde reizen… met onze gemeenschappelijke kaart. Kevin trok zich terug zodra zijn huwelijk werd bedreigd. Fiona verloor alles in één klap.
Op de dag van de zitting arriveerde ze zonder advocaat, slecht voorbereid. De rechter oordeelde in vijftien minuten: uitspraak in mijn voordeel. Ze heeft betaald.
Ik dacht dat het voorbij was.
