De live-uitzending kon niet worden gestopt. De namen, de data, de bewijzen werden gehoord. De federale autoriteiten grepen in. Arrestaties volgden.
De stad was verdeeld. Sommigen bedankten me. Anderen beschuldigden mij ervan dat ik vernietigd had wat hen in leven bracht.
Maar de feiten bleven bestaan.
Het land. De acts. Alles behoorde toe aan de familie Fisher. Naar de mijne.
De hut werd tot de grond toe platgebrand. In de plaats daarvan stond het Fisher Community Centre. Beroepsopleiding. Rechtsbijstand. Ondersteuning voor getroffen families.
We hebben een fragment van de gegraveerde muur bewaard. Achter een raam. Met deze woorden:
DE WAARHEID ZAL UITEINDELIJK AAN HET LICHT KOMEN.
De sleutel hangt nu in de gang. Zonder bord. Zonder uitleg.
Ik kreeg een hut om me te vernederen. Ik heb daar de waarheid gevonden.
En deze waarheid heeft het mogelijk gemaakt om te herbouwen.
