Bijna een jaar later stuurde Kristen me de $15.000 terug. Vergezeld van een brief. Voor het eerst vroeg ze nergens om. Ze erkende haar fout. Ze leerde eindelijk wat het betekende om verantwoordelijkheid te nemen.
Ik antwoordde hem nuchter. Zonder belofte. Zonder haat.
Vandaag is mijn leven stabiel. Mijn werk geeft me een goed gevoel. Mijn financiën zijn solide. Ik bouwde een gekozen familie, niet een die werd doorstaan.
Soms mis ik de familie die ik graag had willen hebben.
Soms bedank ik dit diner voor het onthullen van alles.
Want door te proberen alles van me af te nemen, lieten ze me één essentieel ding zien: ik had alles al gered.
