Moeder en dochter begonnen conferenties, trainingen en bijeenkomsten bij te wonen om hun ervaringen te delen. Ze waren niet op zoek naar roem, maar naar meer bekendheid. Ze ontdekten dat hun verhaal veel vrouwen aansprak die uit angst, schaamte of economische afhankelijkheid nog steeds zwegen.
Op een lentemiddag, terwijl ze samen aan het koken waren, keek Adriana Audrey met een herwonnen sereniteit aan.
‘Mam… ik wil dat we ons verhaal blijven vertellen. Als jouw komst die avond mij heeft geholpen, kunnen we misschien op tijd iemand anders bereiken.’
Audrey glimlachte.
‘Dat zullen we. Een gedeelde waarheid kan levens redden.’
Het verhaal van Adriana was niet zomaar dat van een slachtoffer dat ontsnapte. Het was het verhaal van een vrouw die haar stem vond, die gebruikte om te helen en vervolgens om anderen te helpen.
En zo besloten moeder en dochter hun verdriet om te zetten in een goed doel.
Want elke keer dat een verhaal over geweld wordt verteld, opent zich een deur naar vrijheid voor iemand anders. Deel het.
