Ik reed naar het centrum. De lift reed geruisloos naar de eenentwintigste verdieping, en toen de deuren opengingen, werd ik begroet als een feit: het netwerk van lichten in het centrum, de vlek van de baai verder naar het westen, een lint van koplampen die over de snelweg gleden en krimpten waar de heuvels begonnen. Meridian Tower is niet het nieuwste of hoogste gebouw, maar de basis is sterk—het soort beton en staal dat je voelt als de wind ertegen drukt tijdens winterstormen. Binnen was mijn appartement hetzelfde als waar ik drie uur eerder uit was vertrokken: een stapel due diligence-dossiers op de salontafel; drie zilveren foto’s op de console (mama in Half Moon Bay, lachend in de zon, papa en ik met een enorme vis van de steiger van Lake Tahoe, en een kleine foto van mij met een veiligheidshelm voor een winkelgebied na verbeteringen aan het huurcontract); Een leren portemonnee geopend op een spreadsheet die de cashflow en risicoblootstelling met een precisie bijhield die me geruststelde.
Buiten—in de wereld van stiefmoeders, pensioentoosts en publiek georganiseerde zorgen—was ik een mislukkeling. Hier was ik precies wat ik had gebouwd om te zijn:
Jessica Chin, Senior Partner, Sterling Capital Management.
