-
Vrijgevigheid met voorwaarden
Helpen, geven, steunen: het is geweldig. Maar wanneer deze gebaren gepaard gaan met herinneringen – « Na alles wat ik voor je heb gedaan… » – worden ze onzichtbare ketenen.
Liefde zou geen contract moeten zijn. Kinderen zullen altijd de voorkeur geven aan vrijheid boven emotionele afhankelijkheid.
-
Houd van de herinnering, niet van de persoon van vandaag.
Sommige ouders blijven praten tegen het kind dat ze hebben opgevoed, niet tegen de volwassene die ze zijn geworden.
« Je vond dat geweldig! » « Je was zo grappig toen je klein was… » Deze tedere zinnen kunnen het kind er ook aan herinneren dat het niet langer gezien wordt voor wie het nu is.
Om de verbinding te herstellen, moet je je eigen volwassen kind herontdekken, met zijn of haar leven, keuzes en wereld.
Een afstand geboren uit een slecht geuite liefde
Meestal willen noch ouders noch kinderen elkaar pijn doen. De eersten voelen verdriet, de laatsten een dringende behoefte aan lucht.
De weg naar verzoening loopt via luisteren, begrip en nieuwsgierigheid, niet via schuldgevoel.
Vraag ze niet waarom ze niet meer komen, maar hoe het echt met ze gaat.
Luister om te begrijpen, niet om te antwoorden.
En vergeet niet: ware liefde wordt soms niet gemeten aan de hand van voortdurende nabijheid, maar aan het vermogen om ruimte te bieden zonder de band te verbreken.
