Soms denk ik terug aan dat moment in het ziekenhuis—de blik op Daniels gezicht toen de waarheid aan het licht kwam. Het was geen woede. Het was angst om volledig gezien te worden. En als je iemand echt hebt gezien, kun je die persoon niet meer vergeten.
Dit is geen verhaal over geld. Het gaat om bewustwording. Over hoe financieel misbruik zich kan verbergen achter glimlachen en gedeelde achternamen. Over hoe één eerlijke vraag— »Welk geld, pap? » —kan jaren van bedrog ontrafelen.
Als je in mijn positie was, zou je dan zijn gebleven om het te proberen te herstellen—of ervoor hebben gekozen om weg te lopen? En als iemand van wie je houdt de financiën in je leven beheerst, weet je dan echt waar dat geld naartoe gaat?
