Ik weet zeker dat je daar al een tijdje zult zijn. Om af te handelen wanneer ik loop als ik al gewonnen heb. Kyle’s gezicht was bloedloos, zijn mond open en sloot ook hij vergeten was hoe hij meest ademen. Mama’s hand heeft een grote pluk haar, ook het haar is rood. Pa. Papa staart me nu recht aan. En weet je wat je in mijn tijd doet, het is zelfs nog erger.
« Jij, » siste hij.
“Ik,” zei ik, mijn stem kalm. Dat is waar we het over hebben. « De waardeloze. Degene die niet terugpraat. » Mensen waren nu aan het filmen. Niet meer mij, maar voor hen om het verhaal lang na vanavond levend te houden. Ik boog net genoeg om ervoor te zorgen dat ze me boven de chaos konden horen. « Je hebt deze familienaam gebouwd op wreedheid. Ik heb het je woon teruggegeven zonder de dichters. »
Ik weet zeker dat je met dit doel zult zien wat er daarna gebeurt. Nu is het licht, het ligt midden op de weg. Achter mij kon ik hun stemmen nog altijd horen – paniekerig, wanhopig – terwijl hun imperium voor iedereen barstte om wie ze gaf. Tegelijkertijd hoeft u zich geen zorgen te maken over het weer. U moet zich echter bewust zijn van het feit dat het net omgekeerd was.
