Margaret beschuldigde haar van afpersing.
‘Het gaat om bescherming,’ antwoordde ik. ‘Je hebt geprobeerd me uit te wissen. Om mijn zoon van me af te pakken.’
‘Wilt u het bod van tweeënveertig miljoen handhaven?’ vroeg David.
« Nr. Vijftien. »
Margaret verslikte zich.
« Dat dekt onze schulden niet eens! »
« Een persoonlijk probleem. »
Voor het eerst in lange tijd was ik het niet die beefde.
De beveiliging arriveerde – die van mij. Kalm en professioneel. Ze begeleidden Margaret, Jessica en Andrew de kamer uit.
‘Je zult mijn zoon nooit afpakken,’ fluisterde ik, terwijl ik Liams voorhoofd kuste.
En dat was nog maar het begin.
