Deel 3: De schoonmaak
Victoria zag eruit alsof ze een beroerte kreeg. « Jij… je kunt dit niet maken. We zijn familie! »
« Familie? » herhaalde ik. « Vijf minuten geleden gaf je me een dienstmeisjesuniform en zei je dat ik geboren ben om schoon te maken. Dus, ik maak schoon. »
Ik pakte de microfoon weer op.
« Nu, wat aankondigingen over de herstructurering, » zei ik. « Aangezien ik de meerderheidsaandeelhouder ben, geldt per direct:
Richard, je bent ontslagen als CEO vanwege grove nalatigheid en financiële incompetentie.
Sarah, je bent ontslagen uit je functie als ‘Creative Director’, een baan waarvoor je een salaris ontvangt, maar waarvoor je nooit bent komen opdagen.
En James…”
Ik keek naar mijn man. Hij keek doodsbang. « Maya, lieverd, alsjeblieft. We kunnen hierover praten. Ik wist het niet. Ik hou van je. »
« James, » zei ik, emotieloos. « Je zat daar champagne te drinken terwijl je moeder me uitschot noemde. Je bent ontslagen. »
Ik pakte de doos met het dienstmeisjespakje. Ik liep naar James en gooide het op zijn schoot.
« Maar, » zei ik, « aangezien jij en je moeder geloven dat handarbeid het enige is waar mensen van ‘mijn achtergrond’ goed in zijn, ben ik bereid om gul te zijn. Het nieuwe managementbedrijf heeft een conciërge nodig voor het kantoor in het centrum. Minimumloon. Geen secundaire arbeidsvoorwaarden. Als je je ziektekostenverzekering wilt behouden, kom dan maandag om 8 uur ‘s ochtends. Draag dat. »
Ik keerde hen de rug toe.
« Dit feest is voorbij, » kondigde ik aan in de zaal. « Iedereen, verlaat alstublieft mijn terrein binnen 30 minuten. Iedereen die daarna nog blijft, is een huisvredebreuk. »
De nasleep
Ik liep de balzaal uit en keek niet meer om.
In de maanden die volgden:
De Sterling Group werd geliquideerd. Ik verkocht de activa om de schuldeisers terug te betalen en behield de winstgevende delen voor mijn portefeuille.
Het landhuis werd verkocht.
