De dood van mijn grootmoeder, en daarna die van mijn grootvader een paar maanden later, zette mijn leven op zijn kop. De voorlezing van het testament vond plaats in het familierechtkantoor.
« Het merendeel van de nalatenschap, » las de advocaat, « wordt nagelaten aan onze kleindochter Rebecca Alexandra Morrison, met de uitdrukkelijke voorwaarde dat zij de exclusieve controle erover behoudt. »
De stilte was totaal.
Mijn moeder werd bleek. Er is om een proeflezing gevraagd. Er was geen vergissing.
Ze hadden me alles nagelaten: eigendommen, investeringen, bedrijven. Met een handgeschreven briefje waarin stond dat deze keuze gebaseerd was op mijn volwassenheid en integriteit.
Vanaf dat moment veranderde mijn moeder haar strategie. Achttien maanden lang speelde ze de zorgzame moeder: regelmatige telefoontjes, cadeaus, aanzoeken voor de feestdagen. Te perfect om oprecht te zijn.
Toen kwamen de suggesties: een « gemeenschappelijke adviseur », gezamenlijke rekeningen « voor belastingen », beter « familie »-beheer.
Ik heb alles gedocumenteerd.
Op een ochtend in april ontving ik een officiële brief. Mijn moeder vroeg de rechtbank om een financiële voogdijmaatregel en beschuldigde mij van mentale instabiliteit en onbekwaamheid.
Ik begreep dat er oorlog was verklaard.
De advocaat van mijn grootouders vertelde me dat ze alles hadden gepland. Hele dossiers die mijn competentie, mijn professionele prestaties en mijn financiële stabiliteit bewijzen. En meer.
Door de documenten van de tegenpartij te onderzoeken, ontdekten we het ondenkbare: mijn moeder gebruikte al jaren mijn identiteit. Creditcards, rekeningen, leningen — allemaal op mijn naam, zonder mijn toestemming.
Erger nog, ze had zelf bewijs geleverd van haar misdaden.
Op de dag van de zitting pleitte haar advocaat om bescherming van een kwetsbaar meisje. Totdat de waarheid aan het licht komt.
Bankafschriften, vervalste handtekeningen en daarna audio-opnamen gemaakt door mijn grootvader, waarin mijn moeder expliciet de erfenis opeiste en aankondigde elk testament dat niet in haar voordeel was, aan te vechten.
De gevel is ingestort.
De rechter liet geen enkel bezwaar onopgemerkt voorbijgaan.
« Mevrouw Morrison, of u had volmacht of u heeft fraude gepleegd. Er is geen tussenoplossing. »
Ze wist niet eens mijn geboortedatum.
Het contrast tussen zijn beschuldigingen en de werkelijkheid was opvallend.
