Carson stelde zich voor.
« Ik ben Mila’s grootmoeder, » zei Gloria soepel. « Ik ben bereid haar te nemen als haar moeder instabiel is. »
Dat woord—onstabiel—het voelde als een klap.
Tegen de ochtend arriveerde Gloria met een advocaat en een leren map.
« Spoedvoogdij, » kondigde de advocaat aan.
Maar deze keer waren we er klaar voor.
Rond de middag kwamen er bewijs naar boven—berichten, instructies, bewijs van coördinatie.
Het woord dat steeds weer verscheen?
Naleving van de regels.
Tegen de avond vaardigde een rechter een beschermingsbevel uit.
En die nacht, terwijl ik Mila in bed stopte, realiseerde ik me iets waar mijn maag nog steeds omdraait:
Als Ethan niet om 2 uur ‘s nachts had gebeld, had ik misschien de deur geopend voor « Ethan »—
Omdat de gevaarlijkste vallen er niet als bedreigingen uitzien.
Ze lijken familie.
