Mijn herstel verliep traag: eerst de botten, daarna de rest. De therapie bracht hele aspecten van mijn leven aan het licht die ik jarenlang had genegeerd. En op een dag, toen ik me stabiel genoeg voelde, schreef ik dokter Caldwell een brief om hem te bedanken voor wat mijn familie niet had kunnen doen.
Hij antwoordde met één enkele zin:
« Jouw toekomst is ook belangrijk. »
Voor één keer geloofde ik het.
