Toen ik het ziekenhuis verliet, vroeg Emily me: « Mam, moet ik de medicatie nog steeds nemen? » Zijn stem was klein, vol hoop.
Ik hield haar dicht tegen me aan. « Nee, mijn hart. Je bent gezond. Alles is goed. Opluchting trok over zijn gezicht, snel vervangen door een pijnlijke onbegrip. « Dus waarom maakten ze me ziek? »
Deze vraag brandde me van binnen.
Ik zette haar in de auto en liep toen weg om Ryan te bellen. « We moeten praten, » zei ik. « Emily heeft nooit kanker gehad. »
Een stilte. Toen: « Wat? »
Ik heb hem alles verteld. Toen hij het begreep, fluisterde hij: « Valerie… Hij verzekerde me dat hij niets wist, maar erkende dat ze onlangs kleding had gekocht, een computer, met het praten over een « bonus ».
Thuis was zijn kamer leeg. Maar op het bureau, een envelop. Binnenin: valse testresultaten en, op de laatste pagina, verzekeringsinformatie. Ernaast stonden handgeschreven briefjes: « Grote betaling. Makkelijk doelwit. Emotionele moeder. Naïeve echtgenoot. »
We hebben de politie gebeld. « Verzekeringsfraude, medische fraude, het in gevaar brengen van een kind, » vatte de agent samen. Valerie was verdwenen.
Ik was er nog niet klaar voor om te wachten.
Die avond, nadat ik Emily naar bed had gebracht, doorzocht ik elk digitaal spoor. Om 3:12 uur ‘s nachts vond ik een overboeking gerelateerd aan de betaling van de verzekering. Valerie had het geld overgemaakt naar een prepaidkaart. Maar ze had een fout gemaakt: ze had onze wifi gebruikt.
De laatste locatie wees op een vervallen motel ongeveer dertig kilometer verderop.
We gingen. De manager liet ons de kamer zien. Toen Ryan klopte, kwam er geen antwoord. Ik kondigde aan dat de politie eraan kwam.
De deur is open. Valerie was in paniek, onherkenbaar. « Ik kan het uitleggen… »
« Je hebt de medische dossiers van mijn dochter uitgewisseld, » zei ik. « Je hebt haar voor geld door chemotherapie laten gaan. »
Ze probeerde te vluchten, maar twee politieagenten kwamen al de gang binnen. Ze boeiden haar terwijl ze schreeuwde dat ze « het kind niet wilde kwetsen. »
Voor het eerst in maanden ademde ik.
