„Przemoc?” wyjąkał Daniel. „Nigdy…”
„Właśnie rozbiła wazon” – wskazałem na podłogę. „I trzyma broń”.
Wskazałem na dłoń Chloe. W furii chwyciła z biurka nóż do otwierania listów. Natychmiast go upuściła, wyglądając na przerażoną.
Zadzwonił dzwonek do drzwi.
„To będzie pan Henderson i ochrona budynku” – powiedziałem.
Daniel spojrzał na mnie. Jego oczy były wilgotne. Arogancja zniknęła, zastąpiona przerażonym spojrzeniem małego chłopca, który kiedyś biegł do mnie, gdy grzmiało.
„Mamo” – błagał. „Proszę. Nie rób tego. Jestem twoim synem”.
Wstałem. Podszedłem do niego. Wyciągnąłem rękę i dotknąłem jego policzka. Pochylił się nad moją dłonią, oczekując przebaczenia.
„Kocham cię, Danielu” – wyszeptałam. „Ale cię nie lubię. I na pewno ci nie ufam”.
Opuściłem rękę.
“Wysiadać.”
Rozdział 6: Następstwa
Wyszli. Ochrona wyprowadziła ich z dwoma torbami podróżnymi. Z balkonu obserwowałem, jak stoją na chodniku i się kłócą. Chloe gestykulowała dziko. Daniel leżał zgarbiony, pokonany.
Wsiedli do taksówki i zniknęli w nocnym Nowym Jorku.
W mieszkaniu panowała cisza. Ale nie była to samotna cisza, której się obawiałem. To była cisza spokoju.
Podniosłem odłamki wazonu i wyrzuciłem je do śmieci.
Sześć miesięcy później.
Byłem w Le Bernardin , jadłem lunch z Arthurem.
„No więc” – powiedział Artur, krojąc tuńczyka – „Słyszałeś od nich jakieś wieści?”
„Daniel dzwoni” – powiedziałem. „Mieszka w Queens. Kelneruje. Chloe zostawiła go dwa miesiące temu, kiedy pieniądze nie wróciły”.
« Het spijt me, » zei Arthur.
« Wees niet bang, » glimlachte ik. « Hij moest vallen. Eigenlijk… Klinkt beter. Hij bood zijn excuses aan. Deze keer echt. Geen excuses. Simpelweg: « Het spijt me, mam. »
« Laat je hem terugkomen? »
« Naar het hart? Eindelijk » – raakte ik mijn haar aan, dat nu stijlvol geknipt, zilverachtig, egelachtig was, wat overal complimenten kreeg. « Naar een bankrekening? Nooit. En naar huis? Alleen voor het avondeten. Met een reservering ».
Ik nam een slok wijn.
Ze dachten dat ze me hadden verpletterd. Ze dachten dat ze mij mijn kracht hadden ontnomen zoals Simson. Maar ze vergaten één ding: hun haar en vrouwen mogen mij.
We worden volwassen. Slimmer, sterker en veel veerkrachtiger dan voorheen.
