Kies zelf
De weken daarna waren zwaar. Eenzaamheid, stilte, twijfels. Toen, langzaam, veranderde er iets.
Een nieuw appartement. Gewoonten van mij. Bloemen gekocht voor niemand anders dan mij. Rustige avonden op een balkon dat te klein is maar volledig van mij.
Op een avond kwam ik Adrien toevallig tegen in de bar. Hij was met iemand anders. En tot mijn verbazing zonk ik niet. Ik voelde een stille bevestiging: het was echt voorbij.
Met de tijd begreep ik wat ik had geleerd.
Commitment willen is geen gebrek.
Duidelijkheid willen is geen druk.
Met zekerheid gekozen willen worden is het minimum.
Ik heb de ring verkocht. Niet uit bitterheid, maar uit respect voor wat ik had gevoeld.
Op een avond schreef ik in mijn dagboek: « Ik kies mezelf. »
Niet uit verzet. Uit kalmte.
Ik weet nog niet wat de toekomst voor mij brengt. Maar één ding weet ik wel: ik zal nooit meer smeken om gekozen te worden.
En deze zekerheid behoort eindelijk mij toe.
