— « Dat ben ik. En als je een scène veroorzaakt, laat ik je door de beveiliging naar buiten begeleiden. »
Mijn (inmiddels voormalige) manager stormde vloekend naar achteren. De filiaalmanager draaide zich naar me om.
— « Ik heb een nieuwe supervisor nodig. Iemand die écht verstand heeft van klantenservice. Interesse in een promotie? »
Ik was sprakeloos. De Nolans glimlachten hartelijk. De andere medewerkers – die tijdens alle chaos stil waren gebleven – slaakten eindelijk een diepe zucht van opluchting.
Ik heb het geaccepteerd.
Die avond hielp ik mevrouw Nolan opnieuw met het afmaken van haar maaltijd. Niet als ober, maar als iemand die ervoor kon zorgen dat vriendelijkheid nooit meer als tijdverspilling zou worden gezien.
Vriendelijkheid kost niets, maar het verandert alles.
