Een gespannen diner
Het Whitmore-huis was intimiderend: marmer, kroonluchters, tafel gedekt alsof het een staatsreceptie was. Patricia begroette me kil. Randall, de vader, keek zwijgend toe. Sloan, de zus, keek me met minachting aan. Alleen Nana June, de grootmoeder, leek echt te kijken.
Patricia’s vragen waren vermomde verhoren: mijn baan, Rosies vader, mijn financiën. Sloan kondigde zelfs aan dat ze geen spoor van mij op sociale media kon vinden.
Toen kreeg Rosie een bevallingsincident. En het werd herhaald op een te duur Perzisch tapijt.
ontplofte Patricia. Ze volgde me naar de badkamer en beschuldigde me ervan haar zoon te willen vangen. Ik nam het kalm aan. De test ging door.
Aan tafel zijn de steken weer begonnen. Graham bood zijn excuses aan zonder me echt te verdedigen. Ik was uitgeput.
Toch sloeg ik die avond een grote professionele noodsituatie af om te blijven. Ik offerde mijn baan op voor een test waar ik steeds meer aan twijfelde.
Twee dagen later werd er opnieuw een familiereünie gehouden. En deze keer sprak Nana June tot mij vanuit het hart. Ze kende dit soort schoonfamilie. Ze waarschuwde me: Patricia had al drie van Grahams relaties kapotgemaakt.
Die avond hoorde ik ook Graham mij verdedigen tegen zijn zus. Echt waar. Zonder omweg. Hij had het over liefde, niet over geld.
