18) Ware karma
Karma manifesteerde zich niet toen ik langs hun auto reed op de vluchtstrook. Karma manifesteerde zich toen ik weigerde Lily op te zadelen met het comfort van anderen. Het manifesteerde zich toen ik vertrouwde mensen koos – zoals Carol – toen invloedrijke mensen er niet waren. En het manifesteerde zich toen ik een deur op een kier zette toen Lily vroeg of dat goed was.
19) Wat ik mijn dochter zal leren
Ik zal Lily leren dat vergeving geen vrijbrief is, maar een plan. Het heeft voorwaarden. Het heeft deadlines. Het vereist bewijs. Ik zal haar leren dat liefde complex kan zijn en toch oprecht. Dat ze naar me kan zwaaien, verscholen achter mijn benen, en dat ze op een dag, als ze dat wil, de eerste stap kan zetten. Dat moed voor ons beiden mogelijk is.
20) Het einde dat we kunnen accepteren
We staan niet stil. We gaan vooruit. De kou ligt achter ons; de zon schijnt voorzichtig. Sommige bruggen storten in. Andere branden af. Weer andere smeulen door tot iemand een emmer water pakt en zegt: « Laten we eens kijken wat er nog over is. » Ik heb niet herbouwd voor mijn moeder. Ik heb herbouwd voor een zevenjarig meisje dat ervan droomde te schommelen, geduwd door haar oma – zachtjes, teder, precies zover als het vertrouwen het toeliet. En dat, heb ik geleerd, is een paar ongemakken waard.
