De weken die volgden waren pijnlijk, maar noodzakelijk. David, verteerd door schuldgevoel, heeft zich weer op zijn rol als vader gericht. Rose werd een essentiële pijler voor Mikey, die haar zoetheid, veiligheid en genegenheid bracht.
Beetje bij beetje is het leven weer op gang gekomen. Op een avond zei Mikey simpelweg: « Ik wil dat tante Rose mijn mama wordt. » Deze woorden hebben een nieuw pad geopend.
In de loop van de tijd realiseerden David en Rose zich dat hun band, geboren uit tegenspoed, dieper was dan ze ooit hadden toegegeven. Ze hebben ervoor gekozen een gezin te stichten, dit keer op solide fundamenten, ver weg van de schijn.
Hun bruiloft, eenvoudig en intiem, vond plaats in onze tuin. Mikey, stralend, droeg de trouwringen. Die dag zei hij trots: « Nu heb ik echt een moeder. »
Vandaag is Mikey volwassen geworden. Hij is gelukkig, omringd door liefde. Haar kleine zusje, Gracie, is bij het gezin gekomen. En ik, bijna zeventig jaar oud, begreep één essentieel ding:
Familie draait niet alleen om bloedbanden. Het wordt opgebouwd door moed, bescherming van de zwakste en oprechte liefde.
Luister altijd naar kinderen. Vertrouw op je instincten. Soms kan een simpel gebaar van aandacht een leven redden.
