« Heb je het huwelijkse contract gelezen, Melissa? » vroeg hij. « Alles? »
Ze knipperde met haar ogen.
« Ik heb genoeg gelezen. »
« Dan heb je het deel dat telt gemist. De clausule die financiële ondersteuning ongeldig maakt als een lid van het huishouden vijandig wordt behandeld of emotioneel in stress wordt gebracht. »
Melissa deed een stap achteruit alsof ze fysiek was geduwd.
« Sam… Alstublieft. We kunnen dit oplossen. Ik zal het beter doen. Dat beloof ik. »
Maar Samuel luisterde niet naar beloften.
Hij belde het beveiligingskantoor.
« Kun je twee personeelsleden naar boven sturen? » zei hij. « Melissa vertrekt vanavond. »
Haar zelfbeheersing brak.
« Je vernedert me! »
« Nee, » zei hij zacht. « Dat heb je zelf gedaan. »
Het huis vindt weer rust
Het duurde slechts enkele minuten voordat Melissa naar beneden werd begeleid—niet hard, niet krachtig, gewoon streng en professioneel. Ze protesteerde, smeekte, stond erop dat ze verkeerd begrepen werd, maar Samuel bleef onbewogen.
Hij keek niet toe hoe ze vertrok.
In plaats daarvan knielde hij weer naast Lily.
Grace stond in de buurt, haar handen trilden lichtjes.
« Grace, » zei Samuel zacht, « dank u. »
Ze schudde haar hoofd.
« Ik wilde gewoon niet dat ze bang was. »
Hij ademde uit, een lange, zware ademhaling die maanden aan dingen droeg die hij eerder had moeten zien.
« Je hebt meer gedaan dan dat, » zei hij. « Je beschermde haar toen ik er niet was. »
