Wanneer rijkdom van kant wisselt
De gevolgen zijn direct. Marcus en zijn zus verlaten hun onhygiënische gebouw. Er wordt een wettelijke voogd aangesteld. Voor het eerst stelt Emma een eenvoudige en ontroerende vraag: « Betekent dit dat we nooit meer honger zullen hebben? »
Richard vergezelt de kinderen, ziet hun oude thuis, hun buurt, de solidariteit van degenen die niets hebben. Zijn wereld barst.
In de weken die volgden, veranderde hij. Radicaal.
Hij verhoogde de salarissen van schoonmaakpersoneel, introduceerde een ziektekostenverzekering en creëerde studiebeurzen voor de kinderen van werknemers. Hij confronteert zijn raad van bestuur, accepteert kritiek, verliest bondgenoten… Maar hij krijgt iets wat hij nooit had gekend: zelfrespect.
Marcus daarentegen weigert geld als een doel te zien. Geïnspireerd door zijn moeder besloot hij een stichting op te richten om gezinnen zoals de zijne te helpen: arme arbeiders, onzichtbare kinderen, vergeten waardigheid. Hij investeerde daar een deel van zijn erfenis.
Richard doet mee, op gelijke voet.
Die dag kwam er in een luxe bank een kind om zijn saldo te controleren. Hij vertrok met een toekomst. En een miljonair ontdekte dat ware rijkdom niet wordt gemeten in cijfers of pakken, maar in menselijkheid.
Het was allemaal begonnen met een minachtende lach.
Het eindigde met een les die geld nooit kan kopen.
