Wanneer een anonieme familie een symbool wordt
Dankzij Sarah’s werk en de getuigenis van een afstammeling van Ruth komt de foto eindelijk uit de anonimiteit. Het werd het hart van een tentoonstelling getiteld « The Washington Family: Surviving, Getting Back Up, Transmitting », een ware collectieve herinnering van Afro-Amerikanen.
Dit portret uit 1872 is niet langer alleen dat van een familie die poseert in hun mooiste kleren. Dit bewijst dat na de slavernij mannen, vrouwen en kinderen het recht claimden om als een echt gezin gezien te worden, compleet, waardig, opstaan ondanks de littekens.
Ruths hand, gemarkeerd maar duidelijk zichtbaar, lijkt tegen degenen die er vandaag naar kijken te zeggen: « We hebben geleden, ja. Maar we leefden, hielden ook van en bouwden een toekomst op. Zie ons niet alleen als slachtoffers: zie ons als overlevenden. »
En dit is misschien wel de mooiste kracht van een eenvoudige oude foto: om begraven pijn te transformeren in een boodschap van moed die generaties overstijgt.
