Het commentaar is gefixeerd en de lange tijd dat je geen aura hebt.
Le meme après-midi, Tanner is een beroep op FaceTime via het casino. Het is een déjà van een peu-éméché, de rode paarden, en een boom van een grote bron. Derriere lui, de machines die zo clignotaient zijn en dat ze applaudisseren.
« Regarde où on est, Lo. Espace VIP, service de bouteilles, le grand luxe. »
Als de camera wordt geretourneerd, kijkt Garrett naar het hoofdmenu van een bar en Skyler maakt selfies met inconussen.
« Mijn ouders zijn niet blij met elkaar. U kunt uw suite bekijken, maar het is zo. Het is een dinge. »
Ik eis de prijs voor de bouteilleservice.
Ik ben een ri. « Het is niet gelukt. Le père de Garrett betaalt met zijn zwarte kaart. Op est quietles. »
Als je een voix hebt, kun je een geheim in vertrouwen nemen.
«Sérieusement, merci de nous avoir toujours soutenus hanger notre enfance. Cette fois, c’est à nous de le faire.»
De appel is het einde van het dubbele van mijn gezant.
Als u een telefoongesprek hoort, voelt u zich een beetje misselijk. Drie mille dollars voor het deel van papa en mama, jet privé, limousine, jacht, service de bouteilles VIP. De berekening is absurd, maar ik ben ervan overtuigd dat dit een probleem is.
Ils étaient volwassenen. Si Garrett voulait frimer, c’était son problème. Als papa en mama een ander voordeel willen zien, is het belangrijk om terug te komen, pas mijn moeder.
Als je de meldingen hebt gedeactiveerd, ben je alleen maar in de sportzaal en een eerlijk essay als je een echte ondernemer bent.
Hetzelfde geldt voor de publicaties die steeds vaker voorkomen. Privé pokerzaal, stapels jetons plus hautes que leurs verres. Skyler portretteert een diamantcollier die je nooit meer kunt gebruiken. Legende: « Kleine cadeaux voor de kans op een grote vriend. »
Tanner filmt tijdens het trainen van een stapel zwarte jetons op een blackjack-hanger waarop de croupier zijn beste prestaties kan leveren. Garrett criait en arrière-plan: «Cette ville nous appartient! »
Je hebt een staatsgreep achter de rug en je zult zien dat Skyler een selfie post in de spiegel van de badkamerkamer, terwijl een peignoir een zekerheid is die zeker is in de zak van Louis Vuitton. Het volgende disait: « Quand ta famille croit en toi. »
Als u telefoneert, poseert u tegenover de tafel en voelt u zich alsof u alleen maar uw verantwoordelijkheid neemt.
Je hebt een idee dat je me trompais maakt.
Als we aankomen, zijn onze sociale relaties een transformatie in een waarlijk miljardairsfenomeen. Jeudi soir, ils sont entrés dans la suite deux chambres du Harrah’s comme si c’était chez eux. Skyler filmde een panoramisch uitzicht op de zaal van de bain in het marmer, het privébalkon, de bar bien garni, en kon genieten van de trois terwijl hij een champagne-bout op het canapé deed.
Hij publiceert een foto van het diner in Edgewood Tahoe: de wachtrijen van grote mensen als avant-bras, de steaks van Wagyu hoeven niet alleen maar te worden geholpen met bordeaux-gerechten, de frites op de truffelservies in de zee en zilver. Legende: « On ne vit qu’une fois. »
Als je de Berlijnse Escalade blanche speelt, ga dan naar het casino. Het is een boom, een boom van onbepaalde tijd. Le Hard Rock Casino is een speelterrein. Tanner filmt een blackjack-tafel, waarbij hij veel geld van 500 dollar opbrengt als stuk voor stuk 25 cent, een grote voorraad geld, terwijl de croupier zijn driedubbele korting krijgt. Skyler, hoe dan ook, heeft de poster van selfies prijsgegeven in de spiegel van de toiletreserves voor grote joueurs. Nieuwe manden Balenciaga. Nouveau zak Chanel. Nieuwe boucles d’oreilles en diamanten die de aandacht trekken. #LakeTahoe is een tendens in de Nevada midi.
Diezelfde middag huurden ze een 15 meter lang jacht bij Zephyr Cove. Dronebeelden toonden de boot die over het smaragdgroene water scheerde, Garrett zonder shirt aan het roer, Tanner die champagne over de boeg spoot terwijl Skyler in een nauwelijks zichtbare bikini op het zonnebed danste. Eén clip werd in zes uur tijd twee miljoen keer bekeken.
Er kwamen veel reacties binnen.
Doelen.
Rijke beste vriend-energie.
Wie financiert dit?
Ik heb ze allemaal gelezen.
Tegen de avond zaten ze diep in de Hard Rock highroller-ruimte. Garrett plaatste een foto van de met fluwelen koorden versierde tafel, acht flessen champagne in ijsemmers, sterretjes die erbovenuit schoten, alle drie omringd door cocktailservers met pailletten. Hij tagde mijn beide broers en zussen en voegde het onderschrift toe: « Familie die samen speelt, blijft samen. »
Mijn maag draaide zich om. Mam gaf ze maar drieduizend. Al het andere op die tafel kostte meer dan de meeste mensen in een maand verdienen.
Ik bleef me verfrissen als een junkie. Nog een verhaal: Tanner hield een stapel paarse chips van $500 vast en kuste ze voor de camera. Nog een: Skyler paste een Cartier Love-armbandje in de boetiek van het hotel en vroeg haar volgers: « Roségoud of geel? » Het prijskaartje flitste over het scherm: $42.000. Ze voegde een poll toe. Negenentachtig procent stemde voor roségoud.
Zaterdagochtend waren ze nog steeds bezig. De brunch bij het zwembad op het dak veranderde in een dagdrinken. Een privécabana, torenhoge visgerechten, onbeperkte mimosa’s. Skyler ging twintig minuten live om het uitzicht te laten zien, panning naar Tanner en Garrett, en geld in het water te gooien zodat de drone het kon opvangen.
Iemand in de reacties vroeg waar het geld vandaan kwam. Tanner las het hardop voor, lachte en zei: « Maak je geen zorgen. We zijn gezegend. »
Ik zat aan mijn bureau te doen alsof ik werkte, terwijl mijn telefoon een gat in mijn hand brandde. Elke melding voelde als een klap. Ik kende de bankrekening van mijn ouders beter dan zij. Van drieduizend dollar kun je geen privéjachten en armbanden van $40.000 kopen. Garrett had een rijke familie, maar zelfs zijn vader trok grenzen.
Er klopte iets niet. En hoe langer ik keek, hoe meer ik de oude, vertrouwde angst door mijn ruggengraat voelde kruipen.
Zaterdagmiddag werd het een paar uur wat rustiger op de palen. Ik dacht dat ze eindelijk neergestort waren. Toen begon de vloedgolf weer. Deze keer een privé pokerroom. Een vilten tafel, een professionele dealer, de stapels waren zo hoog dat er trays nodig waren.
Tanner filmde zichzelf terwijl hij $50.000 aan chips naar het midden schoof, zo kalm als wat. Garrett juichte toen hij de hand won. Skyler zat op Tanners schoot met de roségouden Cartier-armband en filmde recht naar beneden, naar de berg chips. Bijschrift: « Big bro’s on fire vanavond. »
Ik heb het in mijn hoofd uitgerekend. De buy-in voor die kamer begon bij $ 25.000 per stoel. Drie stoelen, plus het jacht, de flessen, de sieraden. We zaten in minder dan 48 uur makkelijk boven de tweehonderdduizend.
Mijn telefoon trilde met een berichtje van mama, een selfie van haar en papa thuis, lachend naar de tv. Het onderschrift: « Zo trots op onze kinderen die het beste uit hun leven halen », gevolgd door een reeks hartjes-emoji’s.
Ik staarde naar dat bericht tot het scherm zwart werd. Ik wist dat mijn ouders niet zoveel geld hadden liggen. Hun pensioen was comfortabel, niet zo riant als dat van de Kardashians, wat maar één ding kon betekenen: iemand bouwde schulden op die ze niet konden afbetalen.
En elke keer dat dat gebeurde, kwam het telefoontje altijd bij mij terecht.
