De weken daarna bevestigden wat ik had verwacht. Het kabinet van Victoria stortte in. Nathan Cross werd van zijn licentie geschrapt en vervolgd. Zes maanden later kwam ik Victoria tegen op een juridische conferentie. Ze werkte weer als samenwerkingspartner en bouwde haar carrière helemaal opnieuw op.
We wisselden een simpele knik uit. Er viel niets meer te zeggen.
Stille mensen worden vaak onderschat. We verwarren vriendelijkheid met zwakte, geduld met naïviteit. Maar soms is de meest discrete persoon in de kamer gewoon degene die al een paar stappen voor is.
Ik was de « testechtgenoot » genoemd. Op een bepaalde manier was het waar: ik was een demonstratie van wat er gebeurt als je loyaliteit als vanzelfsprekend beschouwt en vrijgevigheid voor domheid.
