« Altijd, » zei ik.
Ik nip van mijn koffie terwijl ik naar onze jongens kijk die spelen. De gele pyjama’s zijn allang verdwenen, verborgen in een doos vol herinneringen. Maar de zon? Dat is het. Het omringt ons van alle kanten.
Ik heb het ongeluk niet alleen overleefd. Het is me gelukt om uit het wrak te komen en een betere manier te vinden.
En deze keer ben ik niet alleen.
